Verslag ALV + WPZ University 6

De bijeenkomst op 24 maart in Historyland te Hellevoetsluis werd rond 11:00 uur door de voorzitter geopend. Na enkele mededelingen en nieuwsfeiten werd, in het bijzijn van 49 leden, aangevangen met de Algemene Ledenvergadering.

ALV

Het jaarverslag en de financiën van jubileumjaar 2017 werden uitvoerig besproken en goedgekeurd. Voormalig WPZ-voorzitter John de Vos is door de aanwezigen unaniem verkozen als erelid van de WPZ door middel van een spontaan applaus!

Noemenswaardig bij de presentatie van de plannen voor 2018 zijn het Mammoetsymposium op 17 november in Dendermonde (België) en de aansluitende Post-Symposium Fieldtrip, waarbij een viertal Belgische musea en groeves bezocht zullen worden. Meer informatie hierover zal spoedig volgen!

Afsluitend werd een video getoond als terugblik op de bijeenkomsten van 2017. De ALV werd rond 12:00 uur afgesloten, waarna er gelegenheid was om te lunchen, vondsten te determineren en de collectie van Historyland te bezichtigen.

Reconstrueren

Het middagprogramma omvatte het laatste deel van de WPZ University – ‘Reconstrueren’. Remie Bakker beet het spits af met zijn presentatie ‘Uitgestorven beesten een smoel geven’. Remie legde aan de hand van divers beeldmateriaal uit dat ook in de reconstructies van uitgestorven diersoorten door de jaren heen een zekere “evolutie” is waar te nemen. Door nieuwe inzichten is bijvoorbeeld duidelijk geworden dat de iguanodon geen stekel op zijn neus had en waarschijnlijk op vier in plaats van twee poten liep. Dinosauriërs in recente reconstructies worden vaak met veren afgebeeld, terwijl zij het vroeger voornamelijk zonder een verendek moesten doen. Vervolgens wordt een beeld geschetst van de totstandkoming van de reconstructie van de Homotherium, waarvan overigens een prachtig exemplaar in de collectie van Historyland te bezichtigen is. De fossiele resten van de katachtige zijn vergeleken met o.a. skeletdelen van hyena, leeuw en wolf. Tezamen met de feiten uit “the fossil record” is een zo realistisch mogelijke reconstructie gemaakt. Ook de reconstructie van de Nothosaurus is uitgebreid besproken. Uit bestudering van de diverse fossielen kan worden opgemaakt dat dit aquatische dier een enorme zijdelingse kracht moet hebben gehad.

Vervolgens was het woord aan Lodewijk Reehorst. De technieken die hij bij zijn hobby modelbouw gebruikt heeft hij toegepast in de creatie van een mammoetsteppe-maquette. Hij nam de zaal stap voor stap mee in de opbouw van dit miniatuur-ijstijdlandschap. Van polystyreen maakte hij een landschap dat is afgewerkt met gips. Vervolgens zijn de begroeiing en modellen van mammoeten en andere dieren uit de ijstijdfauna aangebracht. Deze maquette staat nu in de middelbare school alwaar Lodewijk werkzaam is.

Afsluitend schetste Dick Mol, met als co-auteur Bram Langeveld, aan de hand van de collectie van Henk Mulder een beeld van de laat-pleistocene en vroeg-holocene Zandmotorfauna’s. Deze verschillende fauna’s golden als uitgangspunt voor het reconstrueren van de bijbehorende leefgebieden. Henk Mulder heeft in de loop der jaren een gigantische collectie Zandmotorfossielen opgebouwd, met vondsten variërend van reuzenalk tot beloega, en van snoek tot mammoet. Deze collectie is steeds weer door Dick gedetermineerd. Een tijdrovende aangelegenheid. En de stukken die nadere vergelijking nodig hadden werden door Dick en Bram in de collectie van Het Natuurhistorisch gedetermineerd. Dick maakte daarvoor eerst de scheiding van landzoogdieren, zeezoogdieren, vogel- en visresten en archeologica. Om vervolgens de landzoogdierresten te determineren op skeletelement. De zeezoogdieren zijn, waar mogelijk, door Klaas Post tot op soortniveau gedetermineerd. Bram Langeveld deed dat voor de vogels en vissen. De archeologica zijn door verschillende Nederlandse archeologen onder de loep genomen. Op basis van deze vondsten ontstond een goed beeld van de diverse landschappen, die aan de hand van verschillende reconstructietekeningen op groot scherm vertoond werden.

De bijeenkomst werd afgesloten met de uitreiking van een bewijs van deelname voor alle aanwezige WPZ University-studenten: het WPZ University-certificaat.