Vanaf 1 juni 2012 exposeert Het Natuurhistorisch ‘De grootste muil ooit’ – de reconstructie van de schedel van de Peruaanse roofpotvis Livyatan melvillei.
In 2008 vonden onderzoekers van de natuurhistorische musea van Rotterdam, Brussel, Parijs, Pisa en Lima in de woestijn van Peru de 12-13 miljoen jaar oude resten van een zeemonster met een schedel van ruim drie meter en een gebit met 40 reusachtige tanden. Het complete dier was 13 tot 18 meter lang en had tanden van wel 36 centimeter. Met dat gebit was het een geduchte jager. Deze Peruaanse roofpotvis kreeg de wetenschappelijke naam Livyatan melvillei. Kenners stonden versteld van het gebit: Dit is het dier met ‘de grootste muil ooit’!
> de ondekking van de Leviathan
Een levensechte reconstructie van de schedel is vanuit Peru naar Rotterdam verscheept en wordt tentoongesteld met enkele originele fossiele zeezoogdierschedels uit Peru en met fossielen van zeemonsters die in Europa gevonden zijn.
Livyatan melvillei (betekent letterlijkt: de Leviathan van Herman Melville [de schrijver van Moby Dick]) behoorde tot een groep potvissen die tegenwoordig is uitgestorven. Alleen de dwergpotvis Kogia en de grote potvis Physeter(waarvan een compleet skelet in de hal van Het Natuurhistorisch hangt) zijn overgebleven.
‘De grootste muil ooit’ – de Peruaanse roofpotvis en andere zeemonsters duurt t/m 6 januari 2013.
Bron: Het Natuurhistorisch